Koniec życia na Ziemi[edytuj | edytuj kod]
Za ok. 5 miliardów lat Słońce wskutek nieuniknionej ewolucji jakie obserwujemy na dużo młodszych i starszych gwiazdach stanie się czerwonym olbrzymem, przez co zwiększy swoją objętość i całkowicie pochłonie pierwsze trzy planety Układu Słonecznego t.j. Merkurego, Wenus i Ziemię[5]. Możliwe, że życie na Ziemi przestanie istnieć już wcześniej. Peter Ward i Donald Brownlee uważają, że nastąpi to za ok. 500 milionów lat wskutek powolnego wzrostu temperatury Słońca, który doprowadzi do wrzenia oceanów [6]. Koniec życia na Ziemi nie musi oznaczać końca cywilizacji - ludzie lub ich potomkowie mogą przenieść się na planety pozasłoneczne.
Niektórzy ludzie obawiają się, że koniec życia na Ziemi może nastąpić w wyniku zderzenia cząstek o zbyt dużej energii w akceleratorze. Obawiają się też, że może powstać czarna dziura lub dziwadełko, które pochłoną Ziemię. Jednak nawet największe planowane dziś akceleratory nie osiągają energii spotykanych wpromieniowaniu kosmicznym, więc taka katastrofa najprawdopodobniej zaszłaby już miliardy lat temu w atmosferze, gdyby była możliwa.
Zdarzeniem prowadzącym do apokalipsy może być zderzenie asteroidy lub innego ciała niebieskiego z Ziemią, które w skali Torino uzyska 10 punktów.
Pewne ryzyko związane jest ze zderzeniem naszej galaktyki z Galaktyką Andromedy, które nastąpi za około 3-4 miliardy lat[7]. Wpływ tego zdarzenia na Układ Słoneczny jest obecnie trudny do precyzyjnego określenia.
Dużym zagrożeniem dla cywilizacji ziemskiej mogą być wojny nuklearne. III wojna światowa jest jedną potencjalnych przyczyn wyginięcia ludzkości lub nawet całego życia na Ziemi. Mianem III wojny światowej określa się wojnę z globalnym użyciem broni masowego rażenia.
